De Dis: lekker eten op ieder moment van de dag

Een van de eetgelegenheden op het eiland Terschelling is De Dis. De gemoedelijke sfeer van het eiland zie je sterk terugkomen in De Dis zelf; Ongedwongen gezellig, warm, huiselijk en ambachtelijk. “We zijn een begrip op Terschelling en half Nederland weet ons te vinden.”

“We zijn geen bakker, de term croissanterie is ook niet allesomvattend en we zijn meer dan alleen een broodjeswinkel. De omschrijving van een genoeglijke en ambachtelijke winkel waar je lekker kunt eten op ieder moment van de dag is de beste omschrijving van De Dis”, geven de eigenaren Johan en Grietje Drost aan. “Wij verkopen een grote variëteit aan luxe broodjes, homemade brownies, ijs van Mövenpick en lokale lekkernijen als cranberryjam, bonbons en Terschellinger schapenkaas. Bij ons kun je ontbijten en lunchen en na vijven verkopen we heerlijke pizza’s, pasta’s uit de oven en salades. Alles wat je koopt kan je meenemen, je kan het ook aan een van onze tafels opeten. We zijn veelzijdig in broodsoorten en maken veel zelf”, vatten zij samen. De kaart van De Dis is groot en veelzijdig, er staan maar liefst 52 verschillende broodjes op en dat loopt uiteen van een pistoletje met Terschellinger bieslook- of schapenkaas van het blok, een tomaten-ciabatta met parmaham of serranoham, een prokorn broodje met cranberrypaté tot een Siciliaans broodje, wat een pompoenpit broodje met groene pesto, carpaccio, rucola, mozzarella en pijnboompitten is, of een onder de grill verwarmd foccacia broodje met toscaanse tapenade, gorgonzola, schapenkaas en mango. Daarnaast biedt de menukaart keus uit een zevental salades waaronder ook pastasalade, vier soorten lasagne uit de oven en 39 pizza’s.

Service

“Een grote kaart, ja, daar hebben we bewust voor gekozen. Vaak zie je dat een zaak een kaart heeft die groot is doordat ze een broodje gezond en een broodje kaas op veel verschillende manieren aanbieden. Dat willen we niet. We bieden veel aan maar zijn niet bang dat de klanten door de bomen het bos niet meer zien. Klanten hebben vaak al wel een idee waar ze zin in hebben en wat dat ook is; grote kans dat ze het bij ons kunnen krijgen”, aldus Grietje. “Een andere reden voor de grote kaart is dat we moeilijk kunnen schrappen. Eigenlijk zijn al onze broodjes een succes. Half Nederland kent onze Turkse bol (Italiaanse bol, Turkse worst, feta, uit, paprika, komkommer en tomaat) en de pizza’s die wij maken zijn echt niet te vergelijken met een doorsnee pizza, je hebt nog nooit zo’n lekkere pizza gegeten als die van ons…”, aldus Johan. Ook biedt De Dis een ontbijt- en cateringservice aan. Een doos met het ontbijt wordt in de ochtenduren op de plaats van bestemming afgeleverd. “Vooral in het voor- en naseizoen wordt er veel gebruik gemaakt van de ontbijtservice. De cateringservice doen we er een beetje bij. We zitten met 4500 mensen op een eiland dus kun je wel nagaan dat er niet heel veel gebruik gemaakt wordt van een cateringservice. Maar we regelen het desgewenst wel, net als we bijvoorbeeld een lunch in de duinen kunnen verzorgen.”

Kwaliteit en biologisch

Kwaliteit staat bij De Dis hoog in het vaandel. “We gaan niet voor de goedkoopste producten. Onze serranoham is een goede serranoham en de feta is eentje van een goede kwaliteit. We willen onze gasten het lekkerste en beste voorzetten en wat we maken willen we goed doen. Daarin onderscheiden we ons toch wel. 99 Procent van onze klanten is daardoor ook tevreden met wat ze voorgeschoteld krijgen, opmerkingen als ‘het viel me tegen’ of ‘ik vond het niet lekker’ krijgen we nauwelijks. Dat vinden we belangrijk, want het publiek is ons klankbord en onze graadmeter of we het goed doen of niet.” Naast kwaliteit vinden Johan en Grietje biologische producten en het verantwoord ondernemen belangrijk. “We zijn erg energiebewust. Onze energieleverancier levert 100 procent groene stroom en we scheiden ons afval. Al onze zuivelproducten en verse sappen zijn biologisch en we verkopen ecologische schapenkaas. Uiteindelijk willen we steeds meer biologische producten gebruiken en verkopen, maar zoiets voer je stapsgewijs in.”

Ongedwongen

Acht jaar geleden namen Johan en Grietje Drost De Dis over van de toenmalige eigenaren. De naam De Dis hielden ze in stand vanwege de naamsbekendheid onder de eilanders en de toeristen, maar verder hebben ze de zaak in de loop der jaren flink uitgebouwd qua assortiment en openingstijden. Vorig jaar vond een grote verbouwing plaats en werd het aantal zitplaatsen fors uitgebreid (naar 13 plekken binnen en 16 buiten) en werd de zaak voorzien van een eigentijds, maar huiselijk en genoeglijk interieur en sfeer. “Dat ongedwongen karakter hebben we bewust gecreëerd. We willen geen restaurant zijn waar de servetten naast het bord geserveerd worden. Groot en klein moet zich hier thuis voelen. En dat gebeurt ook. We merken dat veel toeristen elk jaar weer terugkomen en vaak ook om een heel specifiek broodje vragen.”

Eiland

“Echte horecadieren zijn we niet”, zegt Johan. “We wilden samen een eigen zaak beginnen en of dat nu een slijterij, een fietsenmaker of iets in de horeca was dat maakte ons niet zoveel uit. In eerste instantie konden we op Terschelling niets vinden en kwamen we in Workum terecht in een broodjeszaak. Later kregen we de mogelijkheid om De Dis op Terschelling over te nemen en terug te keren naar ‘ons’ eiland. Die keus was snel gemaakt. Het hebben van een horecazaak op een eiland is qua werkwijze natuurlijk niet veel anders dan een horecazaak op het vaste land, maar toch is het eilandgegeven een extra dimensie. De gemoedelijkheid van een eiland spreekt ons aan. Je hebt hier zon, zee en strand. Je steekt de duinen over en je hebt de wereld voor jezelf. Het is heerlijk! Op het vaste land zit iedereen bij mooi weer buiten, maar bij slecht weer binnen. Op Terschelling zijn altijd wel toeristen en die zoeken de natuur en het buitenleven op.”

Seizoensbedrijf

En dus is het seizoen op een eiland lang. “Er zijn hier bijna het hele jaar door wel toeristen, want op een eiland is het altijd mooi weer. Dat klinkt als een cliché, maar het is echt waar. Het is misschien niet altijd even warm, maar een bui waait snel over en een eiland met strand en zee trekt altijd toeristen ook in het voor- en najaar”, aldus Johan. En dus is ook het werkseizoen lang; van april tot na de herfstvakantie is het de drukste periode. “Dan is het echt buffelen; zeven dagen per week zijn we dan open van half tien ’s ochtends tot negen uur ‘s avonds.” Na de herfstvakantie kunnen de eigenaren het een beetje rustiger aan doen, dan zakt het toerisme iets in en kan er onderhoud gepleegd worden in de zaak en kan de kaart aangepast worden. Tot aan de kerst blijft het dan iets rustiger en worden de openingstijden iets verkort. Maar de weken rond kerst zijn er weer meer toeristen op Terschelling te vinden en vanaf april begint de hele riedel dan weer op nieuw. “En dan hebben we nog Oerol. Dan is het zo gigantisch druk, dan is het continu broodjes maken en verkopen we aan een stuk door. Dan ben je echt blij als je ’s avonds de deur dicht kan doen. Daarna zijn we twee dagen dicht om bij te komen en de zaak weer op orde te krijgen”, aldus Johan. “Het is een feestje om deze zaak te runnen”, geven beiden grif toe. “Het is hard werken want we doen alles zelf met behulp van veel familie. Dat harde werken (zeven dagen per week) vergt veel van de thuissituatie, want we hebben nog twee kleine kinderen thuis. Maar we doen het graag. Dat moet ook wel. Als wij er al geen plezier meer in hebben, hoe kun je dan je klanten tevreden houden”, zegt Grietje.