Countertenor Sytse Buwalda; Een leven met twee passies: eten en muziek

Voor de Zwollenaar Sytse Buwalda is zingen een passie, maar ook een soort emotionele striptease. “Je staat emotioneel gezien naakt op het podium. Je laat een stukje van je ziel zien; ‘hier sta ik, dit ben ik’. Dat is spannend. Ik zit al meer dan 20 jaar in het vak, maar blijf dankbaar om op het podium te mogen staan. Dat moet ook wel want anders word je blasé. Ik bloos nog steeds als ik een compliment krijg.”

Al vanaf zijn tiende jaar wist countertenor Buwalda dat hij zanger wilde worden. Het zingen werd hem dan ook eigenlijk met de paplepel ingegoten. “Mijn moeder heeft een prachtige lyrische sopraan en zong samen met mijn vader in een cantorij. Als kind zong ik de hele dag en had ik een grote passie voor ABBA. Die hoge stemmen, die prachtige composities; gewèèldig. Door die band ben ik zo hoog gaan zingen.” Buwalda heeft een hoge stem die door middel van falset de hoogte van een vrouwelijke alt benadert (countertenor). “Op mijn 14e kreeg ik mijn eerste zangles van Paul Hameleers die zelfs nog toestemming aan mijn ouders vroeg om mijn kopstem te mogen ontwikkelen.” Buwalda heeft gemiddeld 110 optredens per jaar in binnen en buitenland en soleerde op meer dan 125 cd’s. Zijn eerste solo cd (Bach en Buwalda) verscheen in 1994 en is samen met zijn eerste operaproductie in het buitenland (Midsummer night’s dream) en zijn eerste solo cd in eigen productie (Sacred Arias) een van de hoogtepunten tot nu toe.

Emotie

Muziek en zingen is zijn leven. “Mijn levensweg is niet over rozen gegaan en zingen heeft me er vaak doorheen gesleept. Je kan emoties wegstoppen, maar wat is er nu mooier dan door het zingen van een prachtige compositie, je emoties te kanaliseren en te ventileren en zo je gevoelens (tot op zekere hoogte) de loop te laten. Het is confronterend, maar dat is juist mooi. Het is makkelijker om jezelf te overschreeuwen dan dicht bij jezelf te blijven. Maar dat laatste maakt muziek mooi, eerlijk en oprecht. En dat is een gave die niet iedereen gegeven is. Als ik Marco Borsato dat duet met Andrea Bocelli (Because we believe) hoor zingen denk ik ‘God, wat is die man goed!’. Je voelt het gewoon en gelooft hem.”

Haat liefde

Maar niet alleen muziek maakt Buwalda gelukkig. “Ik houd van mooie dingen en kan ontzettend genieten van kunst. Daar ga ik helemaal in op. Ik heb een passie voor mooie kleren en draag alles van de Duitse designer Ralph Gladen. Die man maakt met zoveel liefde en aandacht mooie mannenspullen, dat is echt geweldig.” Financiële zekerheid, een opgeruimd huis, vrienden voor het leven, op een terras mensen spotten, het lezen van een goed boek, het zijn de dingen die voor Buwalda belangrijk zijn in het leven. Ook Bourgondisch genieten hoort in dat rijtje thuis. In juli werd zijn nieuwe cd ‘Lust, in 4 gangen’ gepresenteerd met als thema eten en drinken. “Eten is mijn tweede passie”, zegt Buwalda terwijl hij de cd erbij pakt en uit het cd-boekje citeert wat hij daarin schreef: “Tegelijkertijd met mijn passie voor muziek ontwikkelde zich in de pubertijd ook mijn andere passie: eten. De studietijd aan het Sweelinck Conservatorium in Amsterdam gaat gepaard met glacékoeken en mueslirepen. Dan volgen vele optredens in onder andere Japan, waar ik geniet van Bach en sushi en kilo’s afval, en Zwitserland waar ik Benjamin Britten en de kaasfondue ontdek en kilo’s aankom.” Dan vertelt hij dat hij een haatliefde verhouding heeft met eten. “Ik kan ontzettend genieten van eten. Wat een genot om lekker Bourgondisch te tafelen, héééérlijk! Maar ik ben vrij zwaar van gewicht geweest met alle bijbehorende frustraties van dien. Dat is de keerzijde van de passie.” En die haatliefde verhouding heeft hij eigenlijk ook met restaurants. “Ik kan ontzettend genieten in een restaurant, maar mijn humeur is echt verpest als het eten niet goed is of als de bediening ongeïnteresseerd een bord eten voor je neer kwakt. Dat kan letterlijk mijn avond verpesten.”